Verhuisd
Door: Els
Blijf op de hoogte en volg Els
11 Februari 2014 | Thailand, Mae Chan
Hallo allemaal,
Met de poes aan mijn voeten zit ik nu heerlijk nog buiten om dit verslagje te schrijven!
We zijn van het ene paradijs naar het andere verhuisd! We zijn echt boffers!
Het was wel even raar zondag toen we alleen achter bleven na een gezellige drukke maand bij Jos en Wanna.
Ook de eerste ochtend was even schrikken. Rond zes uur werden we wakker geschreeuwd door een krijsende vogel die zowat langs de slaapkamer zat. Om kwart voor 7 liet de poes zich horen en wilde naar binnen. Daarna sprongen de sproeirs aan wat ook weer een hoop lawaai gaaf op de bladeren. Allemaal geluiden waar we nog even aan moeten wennen.
We hebben ook hulp van Songsri, 2 halve dagen. Ze spreekt een beetje Engels en ik een paar woorden Thais dus dat ging goed vanmorgen.
We zijn vandaag een beetje op verkenningstocht gegaan in de stad. We kwamen bij een hele grote markt uit, een binnenmarkt en buitenmarkt waar wat bergstammen op de stoep hun groente verkochten. En de warme bakker hebben we ook gevonden!
Daarna hebben we heerlijk bij het zwembad geluierd!
Cockie is nu natuurlijk wel zijn fiets-maten kwijt maar hier hebben we ook al mooie routes gezien op de kaart.
Verder wat we nog zoal tegen kwamen: bij de stoplichten stopte een man op een scooter naast ons, nu eens niet met een klein kind voorop maar met zijn hond die er los tussen stond. Hij zei, " we gaan samen shoppen in de stad."
De dokters hier werken vaak overdag in het ziekenhuis en hebben dan vanaf een uur of vijf hun praktijk voor de dorpelingen in Mae Chan en voor de bergstammen. Zo'n praktijk is dan zo'n ruimte, zoals de winkeltjes hier zijn en staat ook tussen de winkeltjes. Gewoon met betonnen vloer en aan beide kanten wat van die bushok stoeltjes. De dokter zit achterin aan zijn bureau, met mondkapje en altijd staan het vol mensen en kindertjes tot buiten toe.
Ik zag ook in een ander dorp een (denk ik) dokters assistente die een oudere mevrouw een injectie gaf. Ze zat nog in de auto met het raam open en haar arm naar buiten gestoken. Zomaar buiten langs de kant van een drukke weg!!
We kwamen ook een bergafenisstoet tegen en het leek wel een processie. Veel mensen allemaal in het zwart, monniken, muziek en heel veel mensen met bloemenkransen. De volgende dag gingen we uit eten en onderweg zagen we vuurwerk. "Zal wel iets van de tempel zijn" zei Jos, en dat was het ook. Bij de tempel aangekomen zagen we de verbranding van een gestorven Monnik. Waarschijnlijk een hele belangrijke monnik. De kist was boven op een hoge stellage gezet en in brand gestoken. Dat was nog eens echt vuurwerk!
Er is in Mae Chan ook weer heel veel politie controle want ze hebben twee grote drugs vangsten gedaan. Drie mannen dood geschoten eentje opgepakt. Dus maar niet meer met het brommertje de bergen in gegaan!
Nou dat was het wel zo'n beetje. Heel veel groetjes en
liefs weer voor allemaal en geniet van de olympische spelen. Wij hadden vrijdag alle schaatsers gezien behalve de Nederlanders toen ging de tv op zwart. Dat was even balen!! Hier kunnen we helaas de spelen niet volgen maar hebben wel een samenvatting.
Doeii en chok dee
Met de poes aan mijn voeten zit ik nu heerlijk nog buiten om dit verslagje te schrijven!
We zijn van het ene paradijs naar het andere verhuisd! We zijn echt boffers!
Het was wel even raar zondag toen we alleen achter bleven na een gezellige drukke maand bij Jos en Wanna.
Ook de eerste ochtend was even schrikken. Rond zes uur werden we wakker geschreeuwd door een krijsende vogel die zowat langs de slaapkamer zat. Om kwart voor 7 liet de poes zich horen en wilde naar binnen. Daarna sprongen de sproeirs aan wat ook weer een hoop lawaai gaaf op de bladeren. Allemaal geluiden waar we nog even aan moeten wennen.
We hebben ook hulp van Songsri, 2 halve dagen. Ze spreekt een beetje Engels en ik een paar woorden Thais dus dat ging goed vanmorgen.
We zijn vandaag een beetje op verkenningstocht gegaan in de stad. We kwamen bij een hele grote markt uit, een binnenmarkt en buitenmarkt waar wat bergstammen op de stoep hun groente verkochten. En de warme bakker hebben we ook gevonden!
Daarna hebben we heerlijk bij het zwembad geluierd!
Cockie is nu natuurlijk wel zijn fiets-maten kwijt maar hier hebben we ook al mooie routes gezien op de kaart.
Verder wat we nog zoal tegen kwamen: bij de stoplichten stopte een man op een scooter naast ons, nu eens niet met een klein kind voorop maar met zijn hond die er los tussen stond. Hij zei, " we gaan samen shoppen in de stad."
De dokters hier werken vaak overdag in het ziekenhuis en hebben dan vanaf een uur of vijf hun praktijk voor de dorpelingen in Mae Chan en voor de bergstammen. Zo'n praktijk is dan zo'n ruimte, zoals de winkeltjes hier zijn en staat ook tussen de winkeltjes. Gewoon met betonnen vloer en aan beide kanten wat van die bushok stoeltjes. De dokter zit achterin aan zijn bureau, met mondkapje en altijd staan het vol mensen en kindertjes tot buiten toe.
Ik zag ook in een ander dorp een (denk ik) dokters assistente die een oudere mevrouw een injectie gaf. Ze zat nog in de auto met het raam open en haar arm naar buiten gestoken. Zomaar buiten langs de kant van een drukke weg!!
We kwamen ook een bergafenisstoet tegen en het leek wel een processie. Veel mensen allemaal in het zwart, monniken, muziek en heel veel mensen met bloemenkransen. De volgende dag gingen we uit eten en onderweg zagen we vuurwerk. "Zal wel iets van de tempel zijn" zei Jos, en dat was het ook. Bij de tempel aangekomen zagen we de verbranding van een gestorven Monnik. Waarschijnlijk een hele belangrijke monnik. De kist was boven op een hoge stellage gezet en in brand gestoken. Dat was nog eens echt vuurwerk!
Er is in Mae Chan ook weer heel veel politie controle want ze hebben twee grote drugs vangsten gedaan. Drie mannen dood geschoten eentje opgepakt. Dus maar niet meer met het brommertje de bergen in gegaan!
Nou dat was het wel zo'n beetje. Heel veel groetjes en
liefs weer voor allemaal en geniet van de olympische spelen. Wij hadden vrijdag alle schaatsers gezien behalve de Nederlanders toen ging de tv op zwart. Dat was even balen!! Hier kunnen we helaas de spelen niet volgen maar hebben wel een samenvatting.
Doeii en chok dee
-
11 Februari 2014 - 18:46
Karin:
Dat wordt straks dan wel weer wennen als je alles weer zelf moet doen! 2 x in de week hulp! Geniet er maar van. Doe ik ook, heb nog enkele weken elke dag hulp. groetjes -
11 Februari 2014 - 19:26
Ria:
Gatverdamme wat een naar optrekje. Je zou daar ruim een maand moeten verblijven. Sterkte ermee!!!
En dan ook nog met maar 2 halve dagen hulp. Ik geef het je te doen. O ja en daar kom nog bij: die drugs en die verbrandingen van hoge monniken!! Poe poe jullie hebben het zwaar.
Nee dan wij. Dagelijks vroeg op en werken zonder hulp! Veel regen, een lekkage in ons bunkertje en een chronische blaasontsteking.
Nou Elske en Cockie. Neem dat optrekje maar voor lief, leef buiten dan heeft de hulp aan die twee halve dagen genoeg en neem een lekker jointje van die drugs.
Liefs en tot het volgende nare verslag........xxxxxxxxxxxx
-
11 Februari 2014 - 22:51
Ria:
En ik vergeet nog iets. De OS. Al die gouden, zilveren en bronzen plakken, tot vervelens toe..............................................maar leuk!!!!!!!!
-
13 Februari 2014 - 10:58
Bea Scheepmaker:
Wat een mooi paleisje, jullie boffen maar. ELS NOG GEFELICITEERD MET JE VERJAARDAG WEL APART OM HET DAAR TE VIEREN. Geniet van jullie paleisje en van de omgeving.
GRT. bea
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
