Malloten tocht naar Chang Mai

Lieve mensen,
Vorige week vrijdag stonden we om 8.00 uur in de startblokken voor de eerste 90 km. De mannen, Cockie Jos en Ben op de fiets en Elly en ik met de bezemwagen, volgeladen met gereedschap. markjes, snikkels, broodjes (voor de hongerklop) en natuurlijk de EHBO spullen. Elly en ik zouden regelmatig stoppen om ze aan te moedigen. Bij de eerste stop stonden we bij een winkeltje met bezems voor de deur en daar werd ons eerste idee geboren! We kochten een bezem en bonden die achter op de pick-up. De volgende stop was na de eerste grote klim, precies daar waar de Akka's hun kraampjes hebben. Dan kun je vast raden wat er gebeurde! Een hele horde oude vrouwtjes met nog een paar mooie bruine tanden in hun mond, probeerde ons van alles te verkopen, tja en dan weten jullie wel dat wanneer ik nee zeg het niet zo overtuigend klinkt, zodat ik toch weer een paar armbandjes had gekocht. Maar wie zou niet bezwijken als ze een kwartier lang blijven smeken? Elly dus niet! Gelukkig kwamen daar onze helden in de dop. Even rust na de klim en graag water om de flessen bij te vullen! Water??? Ja...... ook niet onbelangrijk, maar dat hadden we dus niet ingeslagen! Gelukkig lag er nog een fles in de auto die je hier krijgt als je tankt, dus mannen uitzwaaien en op naar de 7-eleven!
Vlaggen zou ook wel leuk zijn als we het peloton voorbij rijden! We vonden een winkeltje waar ze echt alles verkochten en met veel handen en voetenwerk kregen we eindelijk uitgelegd wat we nodig hadden. Een "tong" (vlag)! Nou, die hadden ze dus net niet!
Maar we wisten nu in ieder geval de naam. Even verderop vonden we dan toch de vlaggen, helaas zonder stok maar wij vrouwen zijn natuurlijk niet voor een gat te vangen. Elly vond een paar roestige hangers, zomaar gratis maar helaas geen discount op de vlaggen, die we recht konden buigen als
vlaggenstok. Precies op tijd want daar kwam onze eerste held in zicht dus snel raam open, vlaggen, aanmoedigingen schreeuwen en op naar de volgende helden! Dit hebben we dus de hele tour volgehouden. ook voor de Thaise fietsers die voorbij kwamen of vrachtwagen chauffeurs die de bergen op moesten kruipen. Wat ze van ons dachten......? We willen het niet weten maar ze zwaaiden wel allemaal terug. Ook de mannen kregen veel respons onderweg. Vooral bij de politie checkk's.
Na een overnachting in het Plaatsje Fang vertrok het peloton weer om 8.00 uur met frisse zin. Wij gingen weer op zoek naar iets om te mannen te huldigen wanneer ze aankwamen in Chang Mai. We doken een fietshandel binnen en kochten 3 binnenbandjes. Een verpakking was anders maar volgens de verkoper was het precies dezelfde maat. Je zou hem maar nodig hebben voor je fietsje, hij was minstens 10 cm. groter!
Ze werden netjes voor ons opgepompt en daarna weer snel achter de mannen aan voor de nodige aanmoedigingen en het zoeken van de koffieshops voor een sterk bakste. Ben vroeg ergens voor een dubbele espresso en wat denk je dat hij kreeg? juist ja, twee kopjes espresso!
De mannen vertelden dat ze tijdens het fietsen ook nog konden genieten van de mooie natuur, die echt prachtig was! Het peloton was intussen wel uiteen gevallen. Ben die astmatisch is wilde de tocht graag in zijn eigen tempo gaan fietsen zodat hij de achterhoede werd en af en toe wat doping kon snuiven d.m.v. zijn puffer.
We kwamen eind van de middag aan in een prachtig ressort met mooi aangelegde tuinen en waterpartijtjes. We hadden er ieder ons eigen huisje boven het het water en het eten was er verrukkelijk en het personeel super vriendelijk.
dag 3 vertrokken de mannen weer na een stevig ontbijt voor de laatste etappe van 80 km. met maar 1 klim en wij waren weer gestart met het versieren van de trofee met allerlei lieve dingen, gekocht bij de "action!" Het was dus voor de dames van de bezemwagen ook hard werken en soms lastig om het geheim te houden.
Moe maar voldaan kwamen onze Malloten rond 3 uur tezamen aan in Chang Mai. Wij stonden onze helden natuurlijk al op te wachten om ze te feliciteren met een dikke kus en natuurlijk de trofee. Ze vonden het superieur en hebben hun weg door de stad vervolgd met de fietsband om naar het splinternieuwe Hotel, waar ze na 3 inspannende dagen hun welverdiende douche weer konden nemen om het trapzweet weg te wassen om daarna voldaan even de benen te strekken!
Wij waren erg trots op onze mallotige helden!
tja en dan, na het rustuurtje, kwam er voor de dames van de bezemwagen ook nog een verrassing. Een bezem natuurlijk met allemaal hebbedingetjes, als dank voor de support en de goede zorgen.
Het waren drie super leuke dagen en petje af voor Ben, die het nooit meer doet maar het wel gered heeft met zijn Astma!
Zo, ik zal nu maar stoppen want ondanks ik nog veel weggelaten heb is het toch nog bijna een roman geworden!
ik hoop dat ik hem kan verzenden want ik heb steeds problemen met het versuren.
Heel veel groetjes vanuit een heel warm Mea Chan 33 gr. en tot de volgende keer.
Els Cockie en de rest


p/s. Jullie hebben vast Wanna gemist in dit verhaal en dat klopt ook. Wanna is een weekje naar haar kinders in Phuket