Ho Chi Minh Stad

Nog even terug naar ons paradijs! De zon hebben we niet meer gezien daarom werd er hier een boottocht georganiseerd naar de whale tempel, (nou ja tempel, in de verte zagen we iets waarvan ik dacht dat het wc hokjes waren maar het was toch de tempel)! We moesten tien meter van het land af overstappen op een houten vlot met een man of zestien, we pasten er net allemaal op. Dat werd met een touw door twee jongens naar de kant getrokken, best zwaar werk en geen hulp van de jonge lui op het vlot! Na het bezoek aan de tempel voeren we door de vissersdorpen over het water. Er zijn er hier zo gigantisch veel en er komen er steeds meer bij, aldus de gids. Je hebt hier gewoon vaarwegen tussen de waterdorpjes door. Bijna allemaal hebben ze ook een hond die blaffend aan komt rennen over de smalle balken van de bakken waar de vis in zit. Was een leuke tocht! s'Avonds waaide het steeds heel hard, de golven van de zee klotsten tegen de kant van het pad en de wind kwam langs alle kanten ons paleisje binnen, de lampen waaiden op en neer maar wij hadden nu een heerlijk warme deken! Om vijf uur werden we gewekt door hard ronkende motors van de vissersboten die terugkwamen van de vangst, de douche was niet warm maar desondanks was het geweldig in ons paradijsje!
Intussen zitten we, na deze keer een hele goede nachttrein en aankomst om 5 uur s' morgens, alweer twee dagen in HCMCity. We waren gewaarschuwd dat het nog drukker zou zijn dan in Hanoi maar we vonden het eigenlijk wel meevallen. Na het ontbijt zijn we lekker gaan snuffelen op de markt en in de shoppingmalls. Toen we rond vijf uur weer buiten kwamen viel onze mond weer open van verbazing! "Mijn god" zei Cockie en later nog een paar keer. In de hoofdstaat is hier een 4 baans weg voor de auto's, daarnaast aan allebei de kanten een 2 baansweg voor de scooters. Helemaal vol!! In rijen van 10, het krioelde echt door elkaar! Voor oudjaarsavond hadden ze een stuk van de hoofdweg afgesloten voor verkeer en om 6 uur begon het al vol te stomen met mensen van alle leeftijden zelfs oudjes die ondersteund moesten worden. De kleine meisjes hadden hun prinsessen jurkjes aan en er was van alles voor de kinders te koop. Er waren natuurlijk ook heel veel jonge lui en iedereen had gewoon een flesje water bij zich, geen bier en ook geen vuurwerk hier. Om bij al al het feestgedruis te komen moesten we nu een zo drukke weg over dat Cockie het ook even niet zag zitten. Ineens stonden we tussen twee jongens in die zeiden, "stay with us" en zo kwamen we veilig stapje voor stapje, brommer voor brommer, aan de overkant! Er reed zelfs een man tussen met zijn stenen bbq op zijn brommer terwijl het vuur gewoon aan was. Ouders zetten de bamboe kinderstoel "los" voor op de scooter, daar zitten dan de hele kleine kindjes in! Eigenlijk niet
normaal, maar hier wel! Wij stonden dus tussen al die duizenden krioelende mensen in te wachten op wat er komen ging om 12 uur. Dat moest vast een heel spektakel worden! Nou daar komt het! 20 sec. voor 12 werd er afgeteld. Er werd om twaalf uur heel hard gejoeld en op de achtergrond stak de gemeente wat vuurwerk af. De muziek speelde het nummer happy new year van Abba en iedereen zong mee. Dat bezorgde mij in ieder geval wel kippenvel. Abba was klaar en iedereen was er klaar mee, in no time liep heel het plein leeg! Iedereen ging weer naar huis of naar het park waar nog wel muziek was. De scooters werden weer opgezocht, slapende kinders erop en weer een nog grotere gaos. Dat was hier de jaarwisseling en het was een hele belevenis om dat mee te maken en... 32 graden. vanmorgen kwamen ze ons weer vroeg halen voor de su chi tunnels! Daar kwamen we een beetje anders vandaan. Mensen hebben daar tien jaar lang onder de grond gewoond. Er werd getrouwd, baby's geboren en af en toe konden ze er even uit voor wat daglicht. Door hele smalle gangen moesten ze kruipen. Wij hebben ook zo'n 15 meter gekropen en dan nog met licht en een brede ingang. De officiele ingangen zijn maar 20 bij 30 cm. De vietnamezen konden daar in, de Amerikanen niet! Cockienis
Nog wel in zo'n gat gekropen van 30 bij 40. (iets groter voor de toerist) We hebben nog veel meer verschrikkele dingen gezien en dat terwijl er op de achtergrond flink werd geschoten, door toeristen die de zo nodig de geweren uit wilden proberen. We waren alle twee erg onder de indruk van wat we gezien hadden. Zeker nadat we het oorlogs museum hadden bezocht. Hoe is het toch mogelijk dat mensen elkaar dit aan kunnen doen, en nog steeds doen! Toen we terug naar het hotel liepen merkte we dat we achtervolgd werden door een jong vrouw dus we stopte en zijden dat ze ons wel voorbij mocht gaan maar dat wilde ze helemaal
niet! Ze was bang want vanmorgen was ze beroofd van haar ketting door twee jongens op de scooter, zo van haar nek afgerukt, dus hier ook! Ze is gezellig met ons mee gelopen en hebben we ze op plaats van bestemming gebracht. Een eerste goede daad dit jaar en het leidde onze gedachten even af van
het oorlogsgeweld! Morgen gaan we varen in de Mekong Delta! Heel veel groetjes weer en wij hopen dat iedereen een fijne jaarwisseling heeft gehad en alle vingers nog heeft? Tot ergens in Cambodja, Els en Cockie